Катерина Лук'янова

Последнее обновление 29 мая 2023

Мне захотелось, чтобы вы прочитали перед Рождеством и Новым годом хорошую сказку на польском языке. Со смыслом, моралью, традициями. Такая нашлась на чудесном сайте wolnelektury.pl, в сборнике итальянского поэта Guido Gozzano «Srebrna zajęczyca i inne baśnie». Хоть и поэт, а написал в 1909-1914 годах несколько сказок и рассказов для самых маленьких. Одну из таких сказок я предлагаю вам прочитать сегодня, от всей души благодаря за её перевод Александра. Ведь лучше же, когда польза будет двойная? Начинающим хорошо будет читаться с переводом, а опытным «полякам» — пригодятся чистые, без перевода, кусочки текста.

Guido Gozzano. Świąteczny cud

Гвидо Гоццано. Сказка «Рождественское чудо» на польском языке с переводом методом Ильи Франка

Przekład — Katarzyna Górka,
перевод на русский: Александр Половинкин, под ред.: К. Лукьяновой

Dziś, gdy atmosfera chrześcijańskiego pokoju obleka całą ziemię (сегодня, когда атмосфера христианского мира окутывает всю землю), moja nękana zmęczeniem wyobraźnia (мое преследуемое усталостью воображение=уставшее воображение) nie wyczaruje magicznych opowieści (не придумает магических рассказов; wyczarować – наколдовать), których bohaterami byłyby ogry, wróżki czy gnomy (героями которых были бы огры, феи или гномы). Przytoczę wam za to baśń zasłyszaną niegdyś w święta Bożego Narodzenia (приведу вам за это \лучше вместо этого\ сказку, услышанную когда-то в праздник Рождества) od mojej drogiej nieboszczki gosposi (от моей дорогой покойной домработницы=няни), kiedy tak jak wy, moi mali przyjaciele, byłem jeszcze dzieckiem (когда так же как и вы, мои маленькие друзья, я был еще ребенком).

  • Dziś, gdy atmosfera chrześcijańskiego pokoju obleka całą ziemię, moja nękana zmęczeniem wyobraźnia nie wyczaruje magicznych opowieści, których bohaterami byłyby ogry, wróżki czy gnomy. Przytoczę wam za to baśń zasłyszaną niegdyś w święta Bożego Narodzenia od mojej drogiej nieboszczki gosposi, kiedy tak Jak wy, moi mali przyjaciele, byłem jeszcze dzieckiem.

Читайте также: Coraz bliżej Święta или как встречают Рождество в Польше

Wsłuchany w opowieść owej poczciwej staruszki (вслушавшийся=заслушавшись рассказом этой доброй старушки; poczciwa – добрая, хорошая, честная) spoglądałem przez okno na szare niebo (я смотрел через окно на серое небо) i rozciągający się pod nim zimowy krajobraz (и расстилающийся под ним зимний пейзаж), oczami wyobraźni wypatrując czerwonej szaty Pana Jezusa (и глазами воображения высматривая красную одежду Господа Иисуса; szata – одеяние, облачение) porzuconej na torach tramwajowych, oświetlonych ulicznymi latarniami (брошенную на трамвайных путях, освещенных уличными фонарями).

  • Wsłuchany w opowieść owej poczciwej staruszki spoglądałem przez okno na szare niebo i rozciągający się pod nim zimowy krajobraz, oczami wyobraźni wypatrując czerwonej szaty Pana Jezusa porzuconej na torach tramwajowych, oświetlonych ulicznymi latarniami.

Читайте также: Польский Сочельник / Polska Wigilia

W czasach, kiedy Jezus chodził jeszcze po naszej ziemi i przywdziewał różne szaty (во времена, когда Иисус ходил еще по нашей земле и одевал разные одежды) — wszystko po to, by zawstydzać grzeszników i wspomagać potrzebujących (всё для того, чтобы стыдить грешников и поддерживать нуждающихся; wspomagać – помогать, поддерживать; potrzebować – нуждаться в чем-то)— żył sobie w pewnym miasteczku wieśniak (жил себе в одном городке крестьянин), który po śmierci żony został sam z gromadką dzieci (который после смерти жены остался сам с несколькими детьми; gromadka – кучка), zbyt małych jeszcze, by mogły same zarabiać na własne utrzymanie (слишком маленьких еще, чтобы могли сами зарабатывать на собственное содержание).

  • W czasach, kiedy Jezus chodził jeszcze po naszej ziemi i przywdziewał różne szaty — wszystko po to, by zawstydzać grzeszników i wspomagać potrzebujących — żył sobie w pewnym miasteczku wieśniak, który po śmierci żony został sam z gromadką dzieci, zbyt małych jeszcze, by mogły same zarabiać na własne utrzymanie.

Nadeszła Wigilia Bożego Narodzenia, i Fortunato (наступил канун Рождества, и Фортунато) — bo tak właśnie nazywał się nasz bohater (потому что именно так звали нашего героя) — siedział strapiony i pogrążony w myślach w progu swojego domu (сидел убитый горем и погруженный в мыслях на пороге своего дома). Nie miał pieniędzy ani pracy, nie wiedział też, jak wyżywić swoje potomstwo (не имел ни денег ни работы, и не знал, как прокормить свое потомство).

Gdy słyszał dobiegające z wnętrza chaty wrzaski głodnych dzieci (когда он слышал добегающие=доносящиеся изнутри хижины крики голодных детей), zatykał uszy i opuszczał głowę aż na kolana, a serce mu się z bólu krajało (он затыкал уши и опускал голову до самых колен, а сердце у него резало=изнемогало от боли).

  • Nadeszła Wigilia Bożego Narodzenia i Fortunato — bo tak właśnie nazywał się nasz bohater — siedział strapiony i pogrążony w myślach w progu swojego domu. Nie miał pieniędzy ani pracy, nie wiedział też, jak wyżywić swoje potomstwo.
    Gdy słyszał dobiegające z wnętrza chaty wrzaski głodnych dzieci, zatykał uszy i opuszczał głowę aż na kolana, a serce mu się z bólu krajało.

Читайте также: Как поздравить с Рождеством и Новым годом на польском языке

— Nad czym tak rozmyślasz, dobry człowieku (над чем так размышляешь, добрый человек)? Co cię trapi (что тебя беспокоит=снедает)?
Fortunato ożywił się, podniósł głowę i zobaczył przed sobą nieznajomego mężczyznę (Фортунато оживился, поднял голову и увидел перед собой незнакомого мужчину).
— Moje dzieci głodują, nie mam co włożyć do garnka (мои дети голодают, у меня нечего положить в кастрюлю; garnek – кастрюля, горшок). Jestem bez pracy, nie wiem, jak sobie poradzić (я без работы, не знаю, что мне делать; poradzić sobie – справиться, помочь себе)!
— Jeśli chcesz, możesz pracować dla mnie, sowicie cię wynagrodzę (если хочешь, можешь работать для меня, я щедро тебя награжу).
— Czego mógłbym chcieć więcej, mój panie (чего я мог бы хотеть больше, мой господин)!
— A zatem jutro z samego rana pójdziesz na polanę i przytniesz wrzosy (ну тогда завтра с самого утра пойдешь на поляну и обрежешь вереск), a ja o zachodzie słońca przyniosę ci zapłatę (а я на заходе солнца принесу тебе плату).
— Panie, chyba zapomniałeś, że jutro jest Boże Narodzenie, najświętszy dzień w roku (господин, ты, наверное, забыл, что завтра Рождество, самый священный день в году).
Ale pojutrze z zapałem zabiorę się do pracy (но послезавтра я усердно примусь за работу; zapał – рвение, усердие, горячность; zabrać się – приняться, взяться, приступить).

  • — Nad czym tak rozmyślasz, dobry człowieku? Co cię trapi?
    Fortunato ożywił się, podniósł głowę i zobaczył przed sobą nieznajomego mężczyznę.
    — Moje dzieci głodują, nie mam co włożyć do garnka. Jestem bez pracy, nie wiem, jak sobie poradzić!
    — Jeśli chcesz, możesz pracować dla mnie, sowicie cię wynagrodzę.
    — Czego mógłbym chcieć więcej, mój panie!
    — A zatem jutro z samego rana pójdziesz na polanę i przytniesz wrzosy, a ja o zachodzie słońca przyniosę ci zapłatę.
    — Panie, chyba zapomniałeś, że jutro jest Boże Narodzenie, najświętszy dzień w roku. Ale pojutrze z zapałem zabiorę się do pracy.

Читайте также: Рождество на польском языке: праздничная лексика

— Chyba się nie zrozumieliśmy (мы, наверное, не поняли друг друга)… Coś mi się wydaje, że wcale nie jesteś tak ubogi, jak mówisz (что-то мне кажется, что ты совсем не такой бедный, как говоришь).
— Bóg mi świadkiem, że umieram z głodu (Бог мне свидетель, что я умираю от голода)!
— Zrób zatem, co mówię (тогда сделай, что я говорю).
Wówczas Fortunato usłyszał dobiegające z wnętrza chaty błagalne jęki głodnych dzieci (тогда Фортунато услышал добегающие=доносящиеся изнутри хижины умоляющие стоны голодных детей).
— Dobrze (хорошо)! Zrobię, co zechcesz, dla dobra moich dzieci (я сделаю, что ты захочешь, для добра=ради моих детей). A Bóg z pewnością mi wybaczy (и Бог, конечно, меня простит)!
— Idź zatem jutro na wrzosowisko (иди тогда завтра на поляну с вереском), a o zachodzie słońca zjawię się z pieniędzmi (а на закате я явлюсь с деньгами).
I nieznajomy zniknął (и незнакомый=незнакомец исчез).

  • — Chyba się nie zrozumieliśmy… Coś mi się wydaje, że wcale nie jesteś tak ubogi, jak mówisz.
    — Bóg mi świadkiem, że umieram z głodu!
    — Zrób zatem, co mówię.
    Wówczas Fortunato usłyszał dobiegające z wnętrza chaty błagalne jęki głodnych dzieci.
    — Dobrze! Zrobię, co zechcesz, dla dobra moich dzieci. A Bóg z pewnością mi wybaczy!
    — Idź zatem jutro na wrzosowisko, a o zachodzie słońca zjawię się z pieniędzmi.
    I nieznajomy zniknął.

Nazajutrz Fortunato zbudził się skoro świt (на следующий день Фортунато проснулся чуть свет), jak co dzień odmówił pacierz (как во всякий день прочитал молитву), zanurzył palce w wodzie święconej i starannie się przeżegnał (погрузил пальцы в свяченой воде и старательно перекрестился). Przez chwilę trawiły go wątpliwości (в течение минуты=какое-то время снедали его сомнения; trawić, przetrawiać – переваривать), aż w końcu wziął kosę i udał się na wrzosowisko (пока, наконец, взял косу и отправился на поляну с вереском).

Pracował przez cały dzień (он работал целый день; przez – через, przez cały dzień – на протяжение всего дня), a z miasteczka od czasu do czasu docierały niesione wiatrem dźwięki radosnej melodii (а из городка время от времени доходили несомые ветром звуки радостной мелодии; docierać – достигать) wygrywanej przez kościelne dzwony (исполняемой церковными колоколами).

— Dobry Bóg z pewnością mi wybaczy (добрый Бог, конечно, меня простит)…

  • Nazajutrz Fortunato zbudził się skoro świt, jak co dzień odmówił pacierz, zanurzył palce w wodzie święconej i starannie się przeżegnał. Przez chwilę trawiły go wątpliwości, aż w końcu wziął kosę i udał się na wrzosowisko.
    Pracował przez cały dzień, a z miasteczka od czasu do czasu docierały niesione wiatrem dźwięki radosnej melodii wygrywanej przez kościelne dzwony.
    — Dobry Bóg z pewnością mi wybaczy…

Pracował dalej niestrudzenie (он работал дальше неустанно), ścięte gałązki kładł w jednym miejscu i po cichu się modlił (срезанные ветки клал в одном месте и тихонько молился).
Było to Boże Narodzenie bez śniegu (было это Рождество без снега), mroźne acz pogodne (морозное, но ясное). Słońce chowało się już za horyzont i żegnało ogniste niebo (солнце пряталось уже за горизонт и прощалось \с\ огненным небом), gdy Fortunato odłożył sierp (когда Фортунато отложил серп), zmęczony usiadł na kamieniu i czekał (усталый сел на камне=камень и ждал). Po nieznajomym jednak ani widu, ani słychu (после=от незнакомца, однако, \не было\ ни слуху ни духу).

Fortunato zaczął się niepokoić (Фортунато начал беспокоиться), gdy oto nagle usłyszał dziwny trzask (когда вот вдруг услышал странный треск), a wkrótce potem dostrzegł w mroku jasną poświatę (а вскоре после \этого\ увидел во мраке яркое свечение). Zerwał się na równe nogi (он вскочил на ноги), gdyż zauważył, że wiązki ściętego przez niego wrzosu skwierczały w ogniu (так как заметил, что вязанки срезанного им вереска шипели=трещали в огне). Na próżno próbował ugasić płomienie (напрасно он пробовал погасить пламя), w ciągu kilku sekund cała jego praca zamieniła się w popiół (в течение нескольких секунд вся его работа превратилась в пепел).

  • Pracował dalej niestrudzenie, ścięte gałązki kładł w jednym miejscu i po cichu się modlił.
    Było to Boże Narodzenie bez śniegu, mroźne acz pogodne. Słońce chowało się już za horyzont i żegnało ogniste niebo, gdy Fortunato odłożył sierp, zmęczony usiadł na kamieniu i czekał. Po nieznajomym jednak ani widu, ani słychu.
    Fortunato zaczął się niepokoić, gdy oto nagle usłyszał dziwny trzask, a wkrótce potem dostrzegł w mroku jasną poświatę. Zerwał się na równe nogi, gdyż zauważył, że wiązki ściętego przez niego wrzosu skwierczały w ogniu. Na próżno próbował ugasić płomienie, w ciągu kilku sekund cała jego praca zamieniła się w popiół.

Читайте также: Dzwony / Колокол Hans Christian Andersen на польском по методу Франка

— Och (ох)! Co za nieszczęście (что за несчастье)! Pracowałem w pocie czoła i o pustym żołądku od świtu do nocy (я работал в поте лба=лица и на пустой желудок с рассвета до ночи), zbezcześciłem dzień święty i oto zostałem bez niczego (я осквернил святой день и вот остался без ничего), jeszcze uboższy niż przedtem (еще беднее чем прежде).

— Nie smuć się, dobry człowieku (не печалься, добрый человек)! Nie smuć się (не печалься)!
Fortunato odwrócił się zaskoczony i ujrzał stojącego w cieniu człowieka (Фортунато обернулся удивленный и увидел в тени человека), który spoglądał na niego przyjaźnie (который смотрел на него дружелюбно).
Biedaczyna powiedział mu o swoim nieszczęściu (бедняга поведал ему о своем несчастье).

  • — Och! Co za nieszczęście! Pracowałem w pocie czoła i o pustym żołądku od świtu do nocy, zbezcześciłem dzień święty i oto zostałem bez niczego, jeszcze uboższy niż przedtem.
    — Nie smuć się, dobry człowieku! Nie smuć się!
    Fortunato odwrócił się zaskoczony i ujrzał stojącego w cieniu człowieka, który spoglądał na niego przyjaźnie.
    Biedaczyna powiedział mu o swoim nieszczęściu.

— Przyznaję, popełniłem błąd (я признаю, я сделал ошибку), zrobiłem to, bo moje dzieci umierają z głodu (я сделал это, потому что мои дети умирают от голода)… Bardziej jednak niż głodem i próżnym wysiłkiem (сильнее, однако, чем голодом и напрасным усилием=трудом) martwię się, że wykonaną dziś pracą zbezcześciłem ten święty dzień (я беспокоюсь, что выполненной сегодня работой я осквернил этот святой день)…

Nieznajomy ujął jego dłoń (незнакомец взял его ладонь), przyjrzał mu się uważnie (присмотрелся к нему внимательно), po czym łagodnym tonem rzekł (после чего ласковым тоном сказал):
— Odrzuć swe smutki (отбрось свои печали). Wynagrodzę ci twój trud (я вознагражу тебя за твой труд). I to jeszcze szczodrzej (и еще более щедро). Idź do domu, a znajdziesz tam należną zapłatę (иди домой и найдешь там надлежащую плату). Zarobione pieniądze postaraj się wydać jak najlepiej (заработанные деньги постарайся потратить как можно лучше). I niech twoja sakiewka i drzwi twojego domu nigdy nie zamykają się przed cudzym nieszczęściem (и пусть твой кошелек и двери твоего дома никогда не закрываются перед чужим несчастьем).
Po tych słowach nieznajomy zniknął (после этих слов незнакомец исчез).

  • — Przyznaję, popełniłem błąd, zrobiłem to, bo moje dzieci umierają z głodu… Bardziej jednak niż głodem i próżnym wysiłkiem martwię się, że wykonaną dziś pracą zbezcześciłem ten święty dzień…
    Nieznajomy ujął jego dłoń, przyjrzał mu się uważnie, po czym łagodnym tonem rzekł:
    — Odrzuć swe smutki. Wynagrodzę ci twój trud. I to jeszcze szczodrzej. Idź do domu, a znajdziesz tam należną zapłatę. Zarobione pieniądze postaraj się wydać jak najlepiej. I niech twoja sakiewka i drzwi twojego domu nigdy nie zamykają się przed cudzym nieszczęściem.
    Po tych słowach nieznajomy zniknął.

Fortunato nie dowierzał zbytnio zasłyszanym obietnicom (Фортунато не доверял слишком услышанным обещаниям). Wszystko wydawało mu się zbyt piękne, żeby mogło być prawdziwe (всё казалось ему слишком красивым, чтобы могло быть правдивым=правдой). Pełen obaw udał się czym prędzej do domu (полон страхов он отправился поскорей домой). Jednak to, co zobaczył z oddali (однако то, что он увидел издалека), wprawiło go w osłupienie (ввело его в оцепенение). Stał i przecierał oczy z niedowierzania (он остановился и протирал глаза от недоверия). Myślał, że to sen (он думал, что это сон).

  • Fortunato nie dowierzał zbytnio zasłyszanym obietnicom. Wszystko wydawało mu się zbyt piękne, żeby mogło być prawdziwe. Pełen obaw udał się czym prędzej do domu. Jednak to, co zobaczył z oddali, wprawiło go w osłupienie. Stał i przecierał oczy z niedowierzania. Myślał, że to sen.

Zamiast starej chaty zza drzew wyrastała piękna rezydencja (вместо старой хижины из-за деревьев вырастала красивая резиденция=особняк), której okna biły mocnym światłem pośród tej pogodnej nocy (окна которой били сильным светом среди этой ясной ночи). Roześmiane dzieci wyczekiwały w drzwiach powrotu ojca (смеющиеся дети дожидались у двери возвращения отца). Kiedy Fortunato przestąpił próg, wzięły go za ręce i zaprowadziły do pokoju (когда Фортунато переступил порог, они взяли его за руки и провели в комнату), w którym stał uginający się pod ciężarem jedzenia stół ze świąteczną wieczerzą (в которой стоял гнущийся под тяжестью еды стол с праздничным ужином).

Na jednej z wyściełanych adamaszkiem ścian (на одной из выстланных штофом=бархатом стен) wisiały motyka, widły i inne narzędzia niezbędne do pracy na roli (висели мотыга, вилы и другие инструменты необходимые для работы в поле), a między nimi drewniany krzyż, przed którym codziennie rano zwykł się modlić (а между ними деревянный крест, перед которым ежедневно утром он привык молиться).

  • Zamiast starej chaty zza drzew wyrastała piękna rezydencja, której okna biły mocnym światłem pośród tej pogodnej nocy. Roześmiane dzieci wyczekiwały w drzwiach powrotu ojca. Kiedy Fortunato przestąpił próg, wzięły go za ręce i zaprowadziły do pokoju, w którym stał uginający się pod ciężarem jedzenia stół ze świąteczną wieczerzą.
    Na jednej z wyściełanych adamaszkiem ścian wisiały motyka, widły i inne narzędzia niezbędne do pracy na roli, a między nimi drewniany krzyż, przed którym codziennie rano zwykł się modlić.

Fortunato padł na kolana, w niemym skupieniu dziękując Bogu za zesłany mu cud (Фортунато упал на колени, в немом сосредоточении благодаря Бога за посланное ему чудо).

Od tego dnia jego życie całkowicie się zmieniło (с этого дня его жизнь полностью изменилась). Kupił okoliczne ziemie (он купил окружающие земли), a jego posiadłości nie dało się objąć wzrokiem (а его владения нельзя было объять взглядом). Wszyscy zachodzili w głowę, skąd ten nagły dobrobyt (все ломали голову, откуда этот внезапный достаток; dobrobyt – процветание, благосостояние, достаток).

Podejrzewali, że odkrył jakiś skarb (подозревали, что он открыл=нашёл какой-то клад=сокровище).

  • Fortunato padł na kolana, w niemym skupieniu dziękując Bogu za zesłany mu cud.
    Od tego dnia jego życie całkowicie się zmieniło. Kupił okoliczne ziemie, a jego posiadłości nie dało się objąć wzrokiem. Wszyscy zachodzili w głowę, skąd ten nagły dobrobyt.
    Podejrzewali, że odkrył jakiś skarb.

Fortunato dotrzymywał obietnicy danej tajemniczemu nieznajomemu (Фортунато сдерживал обещание, данное таинственному незнакомцу). Ktokolwiek bowiem potrzebujący zachodził do jego domu (потому что всякий нуждающийся \который\ заходил в его дом), otrzymywał wsparcie duchowe i pieniężne (получал поддержку духовную и денежную).

Z czasem jednak charakter poczciwego Fortunata zaczął się zmieniać (со временем однако характер доброго Фортунато начал меняться). Jak to często bywa, bogactwo znieczuliło jego dobre serce (как это часто бывает, богатство очерствило его доброе сердце). Szybko zapomniał o swojej przeszłości (он быстро забыл о своем прошлом), zaczął otaczać się pochlebcami i ludźmi możnymi (стал себя окружать льстецами и людьми могущественными), a sam stał się wyniosły i arogancki (а сам стал надменным и высокомерным).

Dokładnie rok później, w dzień Bożego Narodzenia (ровно год позже=через год, в день Рождества; dokładnie – точно, ровно, четко), Fortunato wyprawił wystawną ucztę (Фортунато устроил роскошный пир), na którą zaprosił wszystkich szlachciców i bogaczy (на которую пригласил всех дворян и богачей).

  • Fortunato dotrzymywał obietnicy danej tajemniczemu nieznajomemu. Ktokolwiek bowiem potrzebujący zachodził do jego domu, otrzymywał wsparcie duchowe i pieniężne.
    Z czasem jednak charakter poczciwego Fortunata zaczął się zmieniać. Jak to często bywa, bogactwo znieczuliło jego dobre serce. Szybko zapomniał o swojej przeszłości, zaczął otaczać się pochlebcami i ludźmi możnymi, a sam stał się wyniosły i arogancki.
    Dokładnie rok później, w dzień Bożego Narodzenia, Fortunato wyprawił wystawną ucztę, na którą zaprosił wszystkich szlachciców i bogaczy.

Z sali o ścianach wyścielonych błękitnym adamaszkiem (из залы со стенами обложенными голубым штофом=бархатом) usunięto wiszący tam krzyż i narzędzia rolnicze (убрали висящий там крест и сельскохозяйственные инструменты) — niejako symbole wstydliwej przeszłości (как бы символы постыдного прошлого) — i schowano je na strychu (и спрятали их на чердаке).

Fortunato rozkazał swoim sługom (Фортунато приказал своим слугам), by pod żadnym pozorem nie wpuszczali żebraków (чтобы ни под каким предлогом не пускали нищих) na dziedziniec jego rezydencji (во двор его особняка). Dwaj uzbrojeni w rózgi lokaje (двое вооруженных розгами лакеев) pilnowali, by na przyjęcie nie dostali się nieproszeni goście (следили, чтобы на прием не попали непрошенные гости). Tymczasem w chwili gdy biesiadnicy zasiedli do wieczerzy (тем временем в минуту когда гости сели за ужин; biesiada – пиршество), na dziedzińcu pojawił się niespodziewanie jakiś stary żebrak (во дворе появился неожиданно какой –то старый нищий).

  • Z sali o ścianach wyścielonych błękitnym adamaszkiem usunięto wiszący tam krzyż i narzędzia rolnicze — niejako symbole wstydliwej przeszłości — i schowano je na strychu.
    Fortunato rozkazał swoim sługom, by pod żadnym pozorem nie wpuszczali żebraków na dziedziniec jego rezydencji. Dwaj uzbrojeni w rózgi lokaje pilnowali, by na przyjęcie nie dostali się nieproszeni goście. Tymczasem w chwili gdy biesiadnicy zasiedli do wieczerzy, na dziedzińcu pojawił się niespodziewanie jakiś stary żebrak.

— Czego tu szukasz, łachudro (чего ты здесь ищешь, лахудра)? Precz stąd (прочь отсюда)! Wynocha (убирайся)! — krzyczeli słudzy, grożąc mu rózgami (кричали слуги, грозя ему розгами).
— Wspomóżcie biednego starca w imię Boże (помогите бедному старцу во имя Бога)! — powiedział żebrak błagalnym tonem (сказал нищий умоляющим тоном).
— Nie dzisiaj (не сегодня). Przyjdź jutro (приди завтра).
Ten jednak nalegał, podnosząc głos tak (тот однако настаивал, поднимая=возвышая голос так), by usłyszeli go zgromadzeni na wieczerzy goście (чтобы услышали его собравшиеся на ужине гости).

  • — Czego tu szukasz, łachudro? Precz stąd! Wynocha! — krzyczeli słudzy, grożąc mu rózgami.
    — Wspomóżcie biednego starca w imię Boże! — powiedział żebrak błagalnym tonem.
    — Nie dzisiaj. Przyjdź jutro.
    Ten jednak nalegał, podnosząc głos tak, by usłyszeli go zgromadzeni na wieczerzy goście.

Fortunato usłyszał odgłosy zamieszania na dziedzińcu, po czym wściekły (Фортунато услышал звуки беспорядка во дворе, после чего, взбешенный) — wszak to biadolenie studziło radosne nastroje gości (ведь это нытье остужало радостное настроение гостей) — wychylił się przez okno i krzyknął w kierunku sług (выглянул через окно=в окно и крикнул в направлении слуг):
— Powiedziałem wam wyraźnie (я вам сказал ясно=четко), że nie chcę tu widzieć żadnych żebraków (что не хочу здесь видеть никаких нищих)! Wynocha z nim, poszczujcie go psami (убирайтесь с ним, травите его собаками)!

Słudzy posłusznie spuścili z łańcucha duże psy (слуги послушно спустили с цепи больших собак), ale one jedynie polizały dłonie nieznajomego (но они только полизали ладони незнакомца), który wolnym krokiem opuścił teren rezydencji (который медленным шагом покинул=оставил территорию особняка).
Fortunato wrócił do biesiadników i dalej pił, śmiał się i żartował (Фортунато вернулся к гостям и дальше пил, смеялся и шутил).

  • Fortunato usłyszał odgłosy zamieszania na dziedzińcu, po czym wściekły — wszak to biadolenie studziło radosne nastroje gości — wychylił się przez okno i krzyknął w kierunku sług:
    — Powiedziałem wam wyraźnie, że nie chcę tu widzieć żadnych żebraków! Wynocha z nim, poszczujcie go psami!
    Słudzy posłusznie spuścili z łańcucha duże psy, ale one jedynie polizały dłonie nieznajomego, który wolnym krokiem opuścił teren rezydencji.
    Fortunato wrócił do biesiadników i dalej pił, śmiał się i żartował.

Wkrótce potem na dziedziniec pałacu zajechał piękny powóz zaprzężony w cztery wspaniałe konie (вскоре после этого во двор заехал красивый экипаж=карета запряженный четырьмя великолепными лошадьми). W środku siedział obwieszony złotem i klejnotami książę (внутри сидел обвешенный золотом и драгоценностями князь).

Służący pobiegli uprzedzić Fortunata (слуги побежали предупредить Фортунато), goście wstali od stołu i wyjrzeli zaciekawieni przez wychodzące na dziedziniec okna (гости встали из-за стола и выглядывали заинтересованные через выходящие во двор окна).

  • Wkrótce potem na dziedziniec pałacu zajechał piękny powóz zaprzężony w cztery wspaniałe konie. W środku siedział obwieszony złotem i klejnotami książę.
    Służący pobiegli uprzedzić Fortunata, goście wstali od stołu i wyjrzeli zaciekawieni przez wychodzące na dziedziniec okna.

Fortunato zszedł na dziedziniec, podszedł do karocy (Фортунато спустился во двор и подошел к карете), zdjął kapelusz i ukłonił się nisko przed księciem (снял шляпу и поклонился низко перед князем), prosząc go, by ten zaszczycił jego i zebranych swoją obecnością (прося его, чтобы тот почтил его и собравшихся своим присутствием; zaszczyt – честь, почет).
— Dziękuję za zaproszenie (спасибо за приглашение) — odparł nieznajomy (ответил незнакомец) — jednakże nie wysiądę i nie wstąpię w twe progi (однако же я не выйду и не ступлю на твой порог). Dopiero co tu byłem jako żebrak i kazałeś mnie przepędzić, szczując psami (только что я здесь был как нищий и ты приказал меня выгнать, натравив собак). Teraz zaś, gdy przybywam jako bogacz (а теперь, когда я пришел как богач) — w karocy pełnej kosztowności i odziany w książęce szaty (в карете, полной ценностей, и одетый в княжеские одежды) — ty kłaniasz mi się do ziemi (ты кланяешься мне до земли). Pojedź ze mną do miejsca, gdzie będziemy mogli chwilę porozmawiać o naszych sprawach (поедем со мной к месту, где мы сможем минуту поговорить о наших делах)…

  • Fortunato zszedł na dziedziniec, podszedł do karocy, zdjął kapelusz i ukłonił się nisko przed księciem, prosząc go, by ten zaszczycił jego i zebranych swoją obecnością.
  • — Dziękuję za zaproszenie — odparł nieznajomy — jednakże nie wysiądę i nie wstąpię w twe progi. Dopiero co tu byłem jako żebrak i kazałeś mnie przepędzić, szczując psami. Teraz zaś, gdy przybywam jako bogacz — w karocy pełnej kosztowności i odziany w książęce szaty — ty kłaniasz mi się do ziemi. Pojedź ze mną do miejsca, gdzie będziemy mogli chwilę porozmawiać o naszych sprawach…

Książę udał się wraz z Fortunatem na pobliską polanę (князь пошел вместе с Фортунато на ближайшую поляну), gdzie ten rok wcześniej przycinał wrzos (где тот год=годом ранее обрезал вереск).

— Fortunato, oj Fortunato (Фортунато, о, Фортунато)! Tak łatwo zapomniałeś o naszym spotkaniu (так легко ты забыл о нашей встречи)? Rok dostatniego życia wystarczył, byś z pobożnego człowieka zmienił się w nikczemnego pyszałka (год безбедной жизни хватило, чтобы ты из набожного человека переменился в никчемного гордеца)!

Nagłe bogactwo znieczuliło twoje serce (неожиданное богатство очерствило твое сердце). W takim razie niechaj bieda odrodzi w tobie troskliwego chrześcijanina (в таком случае, пусть беда возродит в тебе заботливого христианина)!

Nieznajomy zniknął, a Fortunato udał się pośpiesznie do swojej rezydencji (незнакомец исчез, а Фортунато пошел поспешно к своему особняку).

Ale rezydencji już nie było (но особняка уже не было).

  • Książę udał się wraz z Fortunatem na pobliską polanę, gdzie ten rok wcześniej przycinał wrzos.
    — Fortunato, oj Fortunato! Tak łatwo zapomniałeś o naszym spotkaniu? Rok dostatniego życia wystarczył, byś z pobożnego człowieka zmienił się w nikczemnego pyszałka!
    Nagłe bogactwo znieczuliło twoje serce. W takim razie niechaj bieda odrodzi w tobie troskliwego chrześcijanina!
    Nieznajomy zniknął, a Fortunato udał się pośpiesznie do swojej rezydencji.
    Ale rezydencji Już nie było.

Śnieg padał i padał w ten smutny grudniowy wieczór (снег падал и падал в этот грустный декабрьский вечер). Za drzewami porastającymi obejście Fortunato ujrzał swoją starą, ubogą chatę (за деревьями, растущими в округе, Фортунато увидел свою старую, убогую хижину), oświetloną wątłym blaskiem lampy oliwnej (освещенную слабым блеском масляной лампы). Usłyszał po chwili krzyk swoich głodnych dzieci (через минуту он услышал крик своих голодных детей). Pałac, służba, złoto, biesiadnicy, sala o ścianach wyściełanych adamaszkiem (дворец, слуги, золото, гости, зала со стенами, выстланными бархатом) — wszystko to rozpłynęło się jak po przebudzeniu ze snu (всё это расплылось, как после пробуждения от сна).

W jego sercu znów zagościła czuła troska (в его сердце снова появилась чуткая забота), wstąpił ponownie na drogę pobożności i ubóstwa (он вступил снова на дорогу набожности и нищеты).

Tak to było, gdy Jezus wędrował po świecie i odwiedzał ludzi (так это было, когда Иисус путешествовал по свету и навещал людей), przebierając się w rozmaite szaty (переодеваясь в разные одежды), by w ten sposób sprowadzić ich na dobrą drogę (чтобы этим способом направить их на добрую=верную дорогу).

  • Śnieg padał i padał w ten smutny grudniowy wieczór. Za drzewami porastającymi obejście Fortunato ujrzał swoją starą, ubogą chatę, oświetloną wątłym blaskiem lampy oliwnej. Usłyszał po chwili krzyk swoich głodnych dzieci. Pałac, służba, złoto, biesiadnicy, sala o ścianach wyściełanych adamaszkiem — wszystko to rozpłynęło się jak po przebudzeniu ze snu.
    W jego sercu znów zagościła czuła troska, wstąpił ponownie na drogę pobożności i ubóstwa.
    Tak to było, gdy Jezus wędrował po świecie i odwiedzał ludzi, przebierając się w rozmaite szaty, by w ten sposób sprowadzić ich na dobrą drogę.

Надеюсь, что вам понравилась сказка «Рождественское чудо» на польском языке, с переводом методом Ильи Франка. 🙂 Праздничного вам настроения!


Ваша Катерина Лукьянова, автор блога о польском языке ProPolski.com, Testy.ProPolski и сайта insidePL.com


Если материал был интересен и полезен, я буду рада поддержке моих проектов 🙂

Поддержите сайт ProPolski.com с помощью Patreon
Поддержите сайт ProPolski.com с помощью PayPal

Как еще поддержать блог ProPolski

Сказка «Рождественское чудо» на польском методом Франка
Метки: Рождество

Катерина Лук'янова

Здравствуйте. Меня зовут Екатерина Лукьянова, я - автор блога о польском языке ProPolski.com и сайта о Польше insidePL.com. Живу в Польше. Свободное от основной работы время всецело посвящаю ProPolski.com и insidePL.com.

Добавить комментарий