Зміст:
- Базові підручники польської мови для початківців - 24 Березня 2024
- Карлсон польською мовою, розділ 8, читання казки + розбір - 12 Березня 2024
- Карлсон польською мовою, розділ 7, читання казки + розбір - 12 Березня 2024
Останнє оновлення 5 Лютого 2024
Це для мене зараз найактуальніший розділ… Щось поспішаємо мати, всі ділові та серйозні люди, а навіщо все це – ніхто не може відповісти…
переклад українською методом Франка: К. Лук’янової
Маленький принц польською за методом Франка 13 розділ
Czwarta planeta należała do Bankiera (четверта планета належала Банкіру), który w chwili przybycia Małego Księcia tak był zajęty, że nawet nie podniósł głowy (який у хвилину = під час прибуття Маленького принца так був зайнятий, що навіть не підняв голови).
– Dzień dobry, – powiedział Mały Książę (добрий день, – сказав Маленький принц). – Pański papieros zgasł (Ваша сигарета згасла).
Читайте всю книгу: Маленький принц / Mały Książę польською за методом Франка
– Trzy plus dwa równa się pięć (три плюс два дорівнює п’ять). Pięć plus siedem – dwanaście (п’ять плюс сім – дванадцять). Dwanaście i trzy – piętnaście (дванадцять і три – п’ятнадцять). Dzień dobry (добрий день). Piętnaście i siedem – dwadzieścia dwa (п’ятнадцять і сім – двадцять два). Dwadzieścia dwa i sześć – dwadzieścia osiem (двадцять два і шість – двадцять вісім). Nie mam czasu zapalić (у мене немає часу її запалити). Dwadzieścia sześć i pięć – trzydzieści jeden (двадцять шість і п’ять – тридцять один). Och (ох)! To razem daje pięćset jeden milionów sześćset dwadzieścia dwa tysiące siedemset trzydzieści jeden (це разом дає п’ятсот один мільйон шістсот двадцять дві тисячі сімсот тридцять один).
- Czwarta planeta należała do Bankiera, który w chwili przybycia Małego Księcia tak był zajęty, że nawet nie podniósł głowy.
– Dzień dobry, – powiedział Mały Książę. – Pański papieros zgasł.
– Trzy plus dwa równa się pięć. Pięć plus siedem – dwanaście. Dwanaście i trzy – piętnaście. Dzień dobry. Piętnaście i siedem – dwadzieścia dwa. Dwadzieścia dwa i sześć – dwadzieścia osiem. Nie mam czasu zapalić. Dwadzieścia sześć i pięć – trzydzieści jeden. Och! To razem daje pięćset jeden milionów sześćset dwadzieścia dwa tysiące siedemset trzydzieści jeden.
– Pięćset jeden milionów czego (п’ятсот один мільйон чого)?
– Co (що)? Jeszcze tu jesteś (ти ще тут)? Pięćset jeden milionów (п’ятсот один мільйон)… Sam już nie wiem, czego (сам уже не знаю, чого)… Tak ciężko pracowałem (я так важко працював)! Jestem człowiekiem poważnym, tak (я людина серйозна, так), nie robię niedorzeczności, nie bawię się głupstwami (не роблю дурниць=нісенітниць, не розважаюсь дурницями). Dwa i pięć (два і п’ять)…
– Pięćset jeden milionów czego (п’ятсот один мільйон чого)? – powtórzył Mały Książę, który nigdy nie porzucał raz postawionego pytania (повторив Маленький принц, який ніколи не кидав=залишав \один\ раз поставленого питання).
Bankier podniósł głowę (банкір підняв голову).
- – Pięćset jeden milionów czego?
– Co? Jeszcze tu jesteś? Pięćset jeden milionów… Sam już nie wiem, czego… Tak ciężko pracowałem! Jestem człowiekiem poważnym, tak, nie robię niedorzeczności, nie bawię się głupstwami. Dwa i pięć…
– Pięćset jeden milionów czego? – powtórzył Mały Książę, który nigdy nie porzucał raz postawionego pytania.
Bankier podniósł głowę.
– Przez pięćdziesiąt cztery lata, odkąd mieszkam na tej planecie (протягом п’ятдесяти чотирьох років, з того часу як я живу на цій планеті), trzy razy zakłócono mi spokój (три рази порушили мій спокій). Pierwszy raz, przed dwudziestu dwoma laty (перший раз, двадцять два роки тому), zjawił się nie wiadomo skąd chrabąszcz (з’явився, звідки не візьмись, травневий жук). Tak strasznie hałasował, że zrobiłem cztery błędy w dodawaniu (він так страшенно шумів, що я зробив чотири помилки в додаванні). Drugi raz, jedenaście lat temu, miałem atak reumatyzmu (другий раз, одинадцять років тому, у мене був напад ревматизму). Nie uprawiałem gimnastyki (я не займався гімнастикою). Nie mam czasu na włóczęgę (у мене немає часу на прогулянки). Jestem człowiekiem poważnym (я людина серйозна). Tak (так). Trzeci raz… to w tej chwili (третій раз… це зараз). Powiedziałem więc: pięćset jeden milionów (отже, я сказав: п’ятсот один мільйон)…
– Milionów czego (мільйонів чого)?
- – Przez pięćdziesiąt cztery lata, odkąd mieszkam na tej planecie, trzy razy zakłócono mi spokój. Pierwszy raz, przed dwudziestu dwoma laty, zjawił się nie wiadomo skąd chrabąszcz. Tak strasznie hałasował, że zrobiłem cztery błędy w dodawaniu. Drugi raz, jedenaście lat temu, miałem atak reumatyzmu. Nie uprawiałem gimnastyki. Nie mam czasu na włóczęgę. Jestem człowiekiem poważnym. Tak. Trzeci raz… to w tej chwili. Powiedziałem więc: pięćset jeden milionów…
– Milionów czego?
Bankier zrozumiał, że niełatwo będzie pozbyć się gościa (банкір зрозумів, що нелегко буде позбутися гостя).
– Milionów tych małych rzeczy, które się widzi na niebie (мільйонів цих маленьких речей, які видно на небі).
– Muszek (мух)?
– Ależ nie, małych, błyszczących rzeczy (зовсім ні, маленьких, блискучих речей).
– Pszczółek (бджіл)?
– Ależ nie (зовсім ні). Małych złotych błyskotek, o których marzą leniuchy (маленьких золотих блискіток, про які мріють ледачі). Lecz ja jestem człowiekiem poważnym (але я людина серйозна). Tak (так). Nie mam czasu na marzenia (не маю часу на мрії).
– Aha (ага)… Gwiazd (зірок)?
– Tak jest (так). Gwiazd (зірок).
– I cóż ty robisz z pięciuset milionami gwiazd (і що ж ти робиш з п’ятисот мільйонами зірок)?
- Bankier zrozumiał, że niełatwo będzie pozbyć się gościa.
– Milionów tych małych rzeczy, które się widzi na niebie.
– Muszek?
– Ależ nie, małych, błyszczących rzeczy.
– Pszczółek?
– Ależ nie. Małych złotych błyskotek, o których marzą leniuchy. Lecz ja jestem człowiekiem poważnym. Tak. Nie mam czasu na marzenia.
– Aha… Gwiazd?
– Tak jest. Gwiazd.
– I cóż ty robisz z pięciuset milionami gwiazd?
– Pięćset jeden milionów sześćset dwadzieścia dwa tysiące siedemset trzydzieści jeden… jestem poważny, jestem dokładny (п’ятсот один мільйон шістсот двадцять дві тисячі сімсот тридцять один… я серйозний, я точний).
– I cóż ty robisz z tymi gwiazdami (і що ж ти робиш з цими зірками)?
– Co ja z nimi robię (що я з ними роблю)?
– Tak (так).
– Nic (нічого). Posiadam je (я ними володію).
– Posiadasz gwiazdy (володієш зірками)?
– Tak (так).
– Już widziałem Króla, który (я вже бачив короля, який)…
– Królowie nie posiadają (королі не володіють). Oni panują (вони царюють). To zupełnie co innego (це зовсім інше).
– A co ci daje posiadanie gwiazd (а що тобі дає володіння зірками)?
– Bogactwo (багатство).
– A cóż ci z tego, że jesteś bogaty (а що тобі з того, що ти багатий)?
– Mogę kupować inne gwiazdy, o ile ktoś je znajdzie (я можу купувати інші зірки, якщо хтось їх знайде).
- – Pięćset jeden milionów sześćset dwadzieścia dwa tysiące siedemset trzydzieści jeden… jestem poważny, jestem dokładny.
– I cóż ty robisz z tymi gwiazdami?
– Co ja z nimi robię?
– Tak.
– Nic. Posiadam je.
– Posiadasz gwiazdy?
– Tak.
– Już widziałem Króla, który…
– Królowie nie posiadają. Oni panują. To zupełnie co innego.
– A co ci daje posiadanie gwiazd?
– Bogactwo.
– A cóż ci z tego, że jesteś bogaty?
– Mogę kupować inne gwiazdy, o ile ktoś je znajdzie.
“Ten człowiek, – powiedział sobie Mały Książę, – rozumuje jak mój Pijak (ця людина, – сказав собі Маленький принц, – міркує як мій П’яниця).”
Pomimo tego pytał dalej (незважаючи на це, він питав далі):
– W jaki sposób można posiadać gwiazdy (як можна володіти зірками)?
– A czyjeż one są (а чиї ж вони)? – odburknął Bankier (буркнув у відповідь Банкір).
– Nie wiem (не знаю). Niczyje (нічиї).
– Wobec tego są moje, ponieważ pierwszy o tym pomyślałem (отже, вони мої, тому що я перший про це подумав).
– Czy to wystarcza (\чи\ цього достатньо)?
– Oczywiście (звісно). Jeśli znajdziesz diament, który jest niczyj, należy on do ciebie (якщо ти знайдеш діамант, який нікому не належить, він належить тобі). Jeśli odkryjesz wyspę, która nie należy do nikogo, jest twoja (якщо відкриєш острів, який нікому не належить, він твій). Jeśli zrobisz wynalazek i opatentujesz go, jest twój (якщо зробиш винахід і запатентуєш його, він твій). Ja mam gwiazdy, ponieważ nikt przede mną nie pomyślał o tym, żeby je zagarnąć (я маю зірки, тому що ніхто переді мною не подумав про те, щоб їх захопити).
- “Ten człowiek, – powiedział sobie Mały Książę, – rozumuje jak mój Pijak.”
Pomimo tego pytał dalej:
– W jaki sposób można posiadać gwiazdy?
– A czyjeż one są? – odburknął Bankier.
– Nie wiem. Niczyje.
– Wobec tego są moje, ponieważ pierwszy o tym pomyślałem.
– Czy to wystarcza?
– Oczywiście. Jeśli znajdziesz diament, który jest niczyj, należy on do ciebie. Jeśli odkryjesz wyspę, która nie należy do nikogo, jest twoja. Jeśli zrobisz wynalazek i opatentujesz go, jest twój. Ja mam gwiazdy, ponieważ nikt przede mną nie pomyślał o tym, żeby je zagarnąć.
– To prawda, – rzekł Mały Książę (це правда, – сказав Маленький принц). – A co robisz z nimi (а що ти з ними робиш)?
– Zarządzam (керую=розпоряджаюся). Liczę je i przeliczam, – powiedział Bankier (рахую і перераховую, – сказав банкір). – To bardzo trudne (це дуже важко). Lecz jestem człowiekiem poważnym (але я людина серйозна).
Mały Książę nie był jeszcze zadowolony (Маленький принц ще не був задоволений).
– Jeśli mam szal, to mogę owinąć nim szyję i zabrać go ze sobą (якщо у мене є шарф, то я можу обернути ним шию і забрати його з собою). Jeśli mam kwiat, mogę go zerwać i zabrać ze sobą (якщо у мене є квітка, я можу її зірвати і забрати з собою). A ty nie możesz zrywać gwiazd (а ти не можеш зривати зірок).
– Nie, lecz mogę je umieścić w banku (ні, але я можу їх помістити в банк).
– Co to znaczy (що це означає)?
- – To prawda, – rzekł Mały Książę. – A co robisz z nimi?
– Zarządzam. Liczę je i przeliczam, – powiedział Bankier. – To bardzo trudne. Lecz jestem człowiekiem poważnym.
Mały Książę nie był jeszcze zadowolony.
– Jeśli mam szal, to mogę owinąć nim szyję i zabrać go ze sobą. Jeśli mam kwiat, mogę go zerwać i zabrać ze sobą. A ty nie możesz zrywać gwiazd.
– Nie, lecz mogę je umieścić w banku.
– Co to znaczy?
– To znaczy, że ilość mych gwiazd zapisuję na kawałku papieru (це означає, що кількість моїх зірок я записую на шматку паперу). Następnie zamykam ten papier na klucz w szufladzie (потім замикаю цей папір на ключ у шухляді).
– I to wszystko (і це все)?
– To wystarczy (цього достатньо).
“To zabawne, – pomyślał Mały Książę (це смішно, – подумав Маленький принц). – To poetyczne (це поетично). Ale to nie jest zbyt poważne (але це не надто серйозно).”
Mały Książę miał zupełnie inne pojęcie o rzeczach poważnych, niż mają dorośli (Маленький принц мав зовсім інше уявлення про речі серйозні, аніж мають дорослі).
- – To znaczy, że ilość mych gwiazd zapisuję na kawałku papieru. Następnie zamykam ten papier na klucz w szufladzie.
– I to wszystko?
– To wystarczy.
“To zabawne, – pomyślał Mały Książę. – To poetyczne. Ale to nie jest zbyt poważne.”
Mały Książę miał zupełnie inne pojęcie o rzeczach poważnych, niż mają dorośli.
– Ja, – dorzucił jeszcze, – posiadam kwiat, który podlewam codziennie (в мене, – додав він ще, – є квітка, яку я поливаю щодня). Posiadam trzy wulkany, które przeczyszczam co tydzień (я маю три вулкани, які чищу кожного тижня). Przeczyszczam także wulkan wygasły (чищу також згаслий вулкан). Nigdy nic nie wiadomo (ніколи нічого не відомо). Jestem pożyteczny dla wulkanów, które posiadam, dla kwiatu, który jest mój (я корисний для вулканів, якими володію, для квітки, яка – моя). A jaką korzyść mają z ciebie gwiazdy (а яку користь=вигоду мають від тебе зірки)?
Bankier otworzył usta, lecz nie znalazł odpowiedzi (банкір відкрив рот, але не знайшов відповіді), więc Mały Książę ruszył w dalszą drogę (так що Маленький принц вирушив у дальніший шлях).
“Dorośli są jednak nadzwyczajni”, – powiedział sobie po prostu podczas dalszej podróży («дорослі, однак, надзвичайні=дивовижні», – сказав він собі просто під час дальшої подорожі).
- – Ja, – dorzucił jeszcze, – posiadam kwiat, który podlewam codziennie. Posiadam trzy wulkany, które przeczyszczam co tydzień. Przeczyszczam także wulkan wygasły. Nigdy nic nie wiadomo. Jestem pożyteczny dla wulkanów, które posiadam, dla kwiatu, który jest mój. A jaką korzyść mają z ciebie gwiazdy?
Bankier otworzył usta, lecz nie znalazł odpowiedzi, więc Mały Książę ruszył w dalszą drogę.
“Dorośli są jednak nadzwyczajni”, – powiedział sobie po prostu podczas dalszej podróży.
Дорослі і справді часом занадто дивовижні… 🙂
Аудіозапис тринадцятого розділу казки
Ваша Катерина Лук’янова, автор блогу про польську мову ProPolski.com, Testy.ProPolski, Kursy.ProPolski.com та сайту insidePL.com
Якщо матеріал був цікавий та корисний, я буду рада підтримці моїх проектів 🙂
Як ще підтримати блог ProPolski
