Зміст:
- Базові підручники польської мови для початківців - 24 Березня 2024
- Карлсон польською мовою, розділ 8, читання казки + розбір - 12 Березня 2024
- Карлсон польською мовою, розділ 7, читання казки + розбір - 12 Березня 2024
Останнє оновлення 18 Лютого 2024
переклад українською методом Франка: К. Лук’янової
Маленький принц польською, метод Франка, 25 розділ
– Ludzie tłoczą się w pociągach – powiedział Mały Książę (люди товпляться в поїздах, – сказав Маленький принц) – nie wiedząc, czego szukają (не знаючи, чого вони шукають). Dlatego są podnieceni i kręcą się w kółko (тому вони збуджені і крутяться по колу)… – A potem dorzucił (а потім додав): – Nie warto (не варто)…
Studnia, którą znaleźliśmy (колодязь, який ми знайшли), nie przypominała zupełnie studni saharyjskich (зовсім не нагадував сахарських колодязів). Studnie saharyjskie są po prostu dziurami wykopanymi w piasku (сахарські колодязі – це просто діри, викопані в піску). Ta natomiast przypominała wiejską studnię (а ця нагадувала сільський колодязь). Lecz nigdzie nie było wioski (але ніде не було села). Zdawało mi się, że śnię (мені здавалося, що я сплю).
- – Ludzie tłoczą się w pociągach – powiedział Mały Książę – nie wiedząc, czego szukają. Dlatego są podnieceni i kręcą się w kółko… – A potem dorzucił: – Nie warto…
Studnia, którą znaleźliśmy, nie przypominała zupełnie studni saharyjskich. Studnie saharyjskie są po prostu dziurami wykopanymi w piasku. Ta natomiast przypominała wiejską studnię. Lecz nigdzie nie było wioski. Zdawało mi się, że śnię.
– To zadziwiające – powiedziałem do Małego Księcia – wszystko jest przygotowane (це дивовижно, – сказав я Маленькому принцу, – все підготовлено): blok, lina i wiadro (блок, мотузка і відро)…
Zaśmiał się, chwycił linę, puścił blok w ruch (він розсміявся, схопив мотузку, пустив блок в рух). Blok jęknął, zazgrzytał jak stara chorągiewka na dachu po długotrwałym bezruchu (блок зітхнув, зашкрябав як старий прапорець на даху після довгої нерухомості).
– Słuchaj, obudziliśmy studnię i ona śpiewa (слухай, ми розбудили колодязь, і він співає)…
Nie chciałem, aby się męczył (я не хотів, щоб він мучився).
– Pozwól mi, to za ciężkie dla ciebie (дозволь мені, це занадто важко для тебе).
- – To zadziwiające – powiedziałem do Małego Księcia – wszystko jest przygotowane: blok, lina i wiadro…
Zaśmiał się, chwycił linę, puścił blok w ruch. Blok jęknął, zazgrzytał jak stara chorągiewka na dachu po długotrwałym bezruchu.
– Słuchaj, obudziliśmy studnię i ona śpiewa…
Nie chciałem, aby się męczył.
– Pozwól mi, to za ciężkie dla ciebie.
Powoli wyciągałem wiadro aż do cembrowiny (я повільно витягнув відро до самого краю колодязя), Postawiłem je równo (поставив його рівно). W uszach dźwięczał mi śpiew bloku (в ушах лунав у мене спів блоку), a w falującej jeszcze wodzie widziałem drgające słońce (а в хвилюючій ще воді я бачив тремтяче сонце).
– Chcę napić się tej wody – powiedział Mały Książę – daj mi (я хочу напитися цієї води, – сказав Маленький принц, – дай мені)…
Zrozumiałem już, czego szukał (я вже зрозумів, чого він шукав).
- Powoli wyciągałem wiadro aż do cembrowiny, Postawiłem je równo. W uszach dźwięczał mi śpiew bloku, a w falującej jeszcze wodzie widziałem drgające słońce.
– Chcę napić się tej wody – powiedział Mały Książę – daj mi…
Zrozumiałem już, czego szukał.
Podniosłem wiadro do jego warg (я підняв відро до його губ). Pił, mając oczy zamknięte (він пив з закритими очима). To było tak piękne jak święto (це було так красиво як свято). To było czymś więcej niż pożywieniem (це було чимось більшим ніж живлення=ніж просто вода). Ta woda zrodzona była z marszu pod gwiazdami (ця вода народилася з маршу під зірками), ze śpiewu bloku, z wysiłku mych ramion (з співу блоку, з зусиль моїх рук). Sprawiała radość sercu – jak podarek (вона робила радість серцю – як подарунок). Świeczki na choince, muzyka na Pasterce oraz słodkie uśmiechy opromieniały prezenty (свічки на ялинці, музика на Різдвяній службі та милі усмішки освітлювали подарунки), jakie otrzymywałem na Boże Narodzenie, gdy byłem małym chłopcem (які я отримував на Різдво, коли був маленьким хлопчиком).
- Podniosłem wiadro do jego warg. Pił, mając oczy zamknięte. To było tak piękne jak święto. To było czymś więcej niż pożywieniem. Ta woda zrodzona była z marszu pod gwiazdami, ze śpiewu bloku, z wysiłku mych ramion. Sprawiała radość sercu – jak podarek. Świeczki na choince, muzyka na Pasterce oraz słodkie uśmiechy opromieniały prezenty, jakie otrzymywałem na Boże Narodzenie, gdy byłem małym chłopcem.
– Ludzie z twojej planety – powiedział Mały Książę (люди з твоєї планети, – сказав Маленький принц) – hodują pięć tysięcy róż w jednym ogrodzie (вирощують п’ять тисяч троянд у одному саду)… i nie znajdują w nich tego, czego szukają (і не знаходять в них того, чого шукають)…
– Nie znajdują – odpowiedziałem (не знаходять, – відповів я).
– A tymczasem to, czego szukają, może być ukryte w jednej róży lub w odrobinie wody (а тим часом те, що вони шукають, може бути сховане в одній троянді або в краплі води)…
– Oczywiście – odpowiedziałem (звісно, – відповів я).
Mały Książę dorzucił (Маленький принц додав):
– Lecz oczy są ślepe (але очі сліпі). Szukać należy sercem (шукати слід серцем).
- – Ludzie z twojej planety – powiedział Mały Książę – hodują pięć tysięcy róż w jednym ogrodzie… i nie znajdują w nich tego, czego szukają…
– Nie znajdują – odpowiedziałem.
– A tymczasem to, czego szukają, może być ukryte w jednej róży lub w odrobinie wody…
– Oczywiście – odpowiedziałem.
Mały Książę dorzucił:
– Lecz oczy są ślepe. Szukać należy sercem.
Napiłem się (я напився). Oddychałem głęboko (я глибоко дихав). O wschodzie słońca piasek jest koloru miodu (на світанку пісок – кольору меду=медового кольору). Cieszyłem się tym kolorem miodu (я радів=насолоджувався цим медовим кольором). I jak mogłem przypuszczać, że oczekiwało mnie cierpienie (і як я міг допускати, що мене очікувало страждання)…
– Powinieneś dotrzymać obietnicy – powiedział cichutko Mały Książę (ти повинен дотримати обіцянку, – сказав тихенько Маленький принц).
Siedliśmy znów razem (ми знову сіли разом).
– Jakiej obietnicy (яку обіцянку)?
– Widzisz (бачиш)… kaganiec dla baranka (намордник для баранця)… Jestem odpowiedzialny za mój kwiat (я відповідальний=несу відповідальність за мою квітку)!
Wyciągnąłem z kieszeni moje szkice (я витягнув з кишені мої ескізи). Mały Książę zauważył je i śmiejąc się powiedział (Маленький принц помітив їх і, сміючись, сказав):
– Twoje baobaby przypominają trochę główki kapusty (твої баобаби трохи нагадують головки капусти)…
- Napiłem się. Oddychałem głęboko. O wschodzie słońca piasek jest koloru miodu. Cieszyłem się tym kolorem miodu. I jak mogłem przypuszczać, że oczekiwało mnie cierpienie…
– Powinieneś dotrzymać obietnicy – powiedział cichutko Mały Książę.
Siedliśmy znów razem.
– Jakiej obietnicy?
– Widzisz… kaganiec dla baranka… Jestem odpowiedzialny za mój kwiat!
Wyciągnąłem z kieszeni moje szkice. Mały Książę zauważył je i śmiejąc się powiedział:
– Twoje baobaby przypominają trochę główki kapusty…
– Och (ох)!
Byłem tak dumny z tych baobabów (я був так гордий=я так гордився цими баобабами).
– Twój lis (твій лис)… z takimi uszami, które przypominają rogi (з такими вухами, які нагадують роги)… Są za długie (вони занадто довгі)!
I śmiał się dalej (і сміявся далі).
– Jesteś niesprawiedliwy, mały przyjacielu (ти несправедливий, маленький друже), mówiłem, że poza wężem boa, zamkniętym i otwartym, nigdy nie umiałem nic rysować (я говорив, що крім удавів, закритих і відкритих, я ніколи не вмів нічого малювати).
– Och, twoje rysunki nie są takie złe – pocieszał – dzieci poznają się na nich (ох, твої малюнки не такі погані, – втішав він, – діти розберуться в них; znаć się na czymś – розбиратися в чомусь).
- – Och!
Byłem tak dumny z tych baobabów.
– Twój lis… z takimi uszami, które przypominają rogi… Są za długie!
I śmiał się dalej.
– Jesteś niesprawiedliwy, mały przyjacielu, mówiłem, że poza wężem boa, zamkniętym i otwartym, nigdy nie umiałem nic rysować.
– Och, twoje rysunki nie są takie złe – pocieszał – dzieci poznają się na nich.
Narysowałem kaganiec (я намалював намордник). Ścisnęło mi się serce, kiedy mu go pokazywałem (у мене стиснулося серце, коли я йому його показував).
– Masz plany, których nie znam (у тебе є плани, про які я не знаю)…
Nie odpowiedział mi na pytanie (він не відповів мені на питання).
– Wiesz… mój przyjazd na Ziemię… jutro jest rocznica (знаєш…мій приїзд на Землю… завтра річниця)… – powiedział i po chwili milczenia dodał (сказав він і через хвилину мовчання додав): – Spadłem niedaleko stąd (я впав недалеко звідси)…
I poczerwieniał (і він почервонів).
- Narysowałem kaganiec. Ścisnęło mi się serce, kiedy mu go pokazywałem.
– Masz plany, których nie znam…
Nie odpowiedział mi na pytanie.
– Wiesz… mój przyjazd na Ziemię… jutro jest rocznica… – powiedział i po chwili milczenia dodał: – Spadłem niedaleko stąd…
I poczerwieniał.
Znowu z niewiadomych przyczyn zrobiło mi się dziwnie smutno (знову з невідомих причин стало мені дивно сумно). Postanowiłem go o coś zapytać (я вирішив його про щось запитати).
Więc to nie przez przypadek przechadzałeś się tutaj samotnie (значить це не випадково ти гуляв тут самотньо), o tysiąc mil od zamieszkałych terenów (за тисячі миль від заселених територій), kiedy poznałem cię osiem dni temu (коли я познайомився з тобою вісім днів тому \назад)? Powróciłem na miejsce, na które spadłeś (я повернув \тебе\ на місце, на яке ти впав)?
Mały Książę poczerwieniał jeszcze bardziej (Маленький принц почервонів ще сильніше).
Wahając się dorzuciłem (вагаючись, я додав):
– A może z powodu rocznicy (а може через річницю)?
- Znowu z niewiadomych przyczyn zrobiło mi się dziwnie smutno. Postanowiłem go o coś zapytać.
Więc to nie przez przypadek przechadzałeś się tutaj samotnie, o tysiąc mil od zamieszkałych terenów, kiedy poznałem cię osiem dni temu? Powróciłem na miejsce, na które spadłeś?
Mały Książę poczerwieniał jeszcze bardziej.Wahając się dorzuciłem:
– A może z powodu rocznicy?
Mały Książę znowu zaczerwienił się (Маленький принц знову почервонів). Nigdy nie odpowiadał na pytania (він ніколи не відповідав на питання), ale kiedy się ktoś rumieni, to jakby mówił “tak”, prawda (але коли хтось заливається рум’янцем, то він ніби каже «так», правда)?
– Wiesz – powiedziałem mu – boję się (знаєш, – сказав я йому, – я боюся)…
Tym razem odpowiedział mi (цього разу він відповів мені):
– Musisz teraz pracować (ти повинен зараз працювати). Musisz iść do twojej maszyny (ти повинен іти до твоєї машини). Będę tu czekał na ciebie (я буду тут тебе чекати). Wróć jutro wieczorem (повертайся завтра ввечері)…
Nie uspokoiło mnie to (мене це не заспокоїло). Przypomniała mi się historia lisa (мені згадалася історія лиса). Decyzja oswojenia niesie w sobie ryzyko łez (рішення приручення несе в собі ризик сліз).
- Mały Książę znowu zaczerwienił się. Nigdy nie odpowiadał na pytania, ale kiedy się ktoś rumieni, to jakby mówił “tak”, prawda?-
Wiesz – powiedziałem mu – boję się…
Tym razem odpowiedział mi:
– Musisz teraz pracować. Musisz iść do twojej maszyny. Będę tu czekał na ciebie. Wróć jutro wieczorem…
Nie uspokoiło mnie to. Przypomniała mi się historia lisa. Decyzja oswojenia niesie w sobie ryzyko łez.
Аудіозапис двадцятого п’ятого розділу казки
Ваша Катерина Лук’янова, автор блогу про польську мову ProPolski.com, Testy.ProPolski, Kursy.ProPolski.com та сайту insidePL.com
Якщо матеріал був цікавий та корисний, я буду рада підтримці моїх проектів 🙂
Як ще підтримати блог ProPolski
