Зміст:
- Базові підручники польської мови для початківців - 24 Березня 2024
- Карлсон польською мовою, розділ 8, читання казки + розбір - 12 Березня 2024
- Карлсон польською мовою, розділ 7, читання казки + розбір - 12 Березня 2024
Останнє оновлення 18 Лютого 2024
переклад українською методом Франка: К. Лук’янової
Маленький принц польською, метод Франка, 26 розділ
Obok studni znajdowały się ruiny starego kamiennego muru (поруч з колодязем знаходилися руїни старої кам’яної стіни). Gdy wracałem następnego wieczora od pracy (коли я повертався наступного вечора з роботи), z daleka zauważyłem Małego Księcia (здалеку я помітив Маленького принца) siedzącego na murze, ze zwieszonymi nogami (сидячого на стіні, зі звислими ногами). Słyszałem jak mówił (я чув, як він говорив):
– Więc nic sobie nie przypominasz (значить, ти нічого не пригадуєш)?… Miejsce niezupełnie się zgadza (місце не зовсім збігається; zgadzać się – згоджуватися, збігатися)…
Ktoś mu na pewno odpowiadał (хтось йому, напевно, відповідав), ponieważ znów posłyszałem jego głos (так як я знову почув його голос):
– Ależ na pewno (так точно ж)! Data się zgadza, lecz miejsce nie (дата збігається, але місце – ні)…
- Obok studni znajdowały się ruiny starego kamiennego muru. Gdy wracałem następnego wieczora od pracy, z daleka zauważyłem Małego Księcia siedzącego na murze, ze zwieszonymi nogami. Słyszałem jak mówił:
– Więc nic sobie nie przypominasz?… Miejsce niezupełnie się zgadza…
Ktoś mu na pewno odpowiadał, ponieważ znów posłyszałem jego głos:
– Ależ na pewno! Data się zgadza, lecz miejsce nie…
Zbliżałem się do muru (я наближався до стіни). Przyspieszyłem kroku (я збільшив крок). Ciągle jeszcze nikogo nie widziałem ani nic nie słyszałem (я все ще нікого не бачив і нічого не чув). Tylko Mały Książę znowu komuś odpowiadał (тільки Маленький принц знову комусь відповідав):
– Oczywiście (звичайно). Zobaczysz, gdzie zaczyna się mój ślad na piasku (ти побачиш, де починається мій слід на піску). Poczekasz tam na mnie (почекаєш там мене). Będę tej nocy (я буду цієї ночі).
Byłem o dwadzieścia metrów od muru (я був у двадцяти метрах від стіни), jednakże w dalszym ciągu nic nie widziałem (однак я досі нічого не бачив). Po chwili ciszy Mały Książę dorzucił (після хвилини тиші Маленький принц додав):
– Czy masz dobry jad (а у тебе хороший яд)? Czy jesteś pewna, że nie będę długo cierpiał (ти впевнена, що я не буду довго страждати)?
Zatrzymałem się ze ściśniętym sercerm (я зупинився=завмер зі стиснутим серцем), lecz ciągle jeszcze nic nie rozumiałem (але я все ще нічого не розумів).
– Teraz idź sobie – powiedział – chcę zejść (тепер іди, – сказав він, – я хочу спуститися)!
- Zbliżałem się do muru. Przyspieszyłem kroku. Ciągle jeszcze nikogo nie widziałem ani nic nie słyszałem. Tylko Mały Książę znowu komuś odpowiadał:
– Oczywiście. Zobaczysz, gdzie zaczyna się mój ślad na piasku. Poczekasz tam na mnie. Będę tej nocy.
Byłem o dwadzieścia metrów od muru, jednakże w dalszym ciągu nic nie widziałem. Po chwili ciszy Mały Książę dorzucił:
– Czy masz dobry jad? Czy jesteś pewna, że nie będę długo cierpiał?
Zatrzymałem się ze ściśniętym sercem, lecz ciągle jeszcze nic nie rozumiałem.
– Teraz idź sobie – powiedział – chcę zejść!
Spuściłem wzrok do podnóża muru i aż podskoczyłem (я опустив погляд до підніжжя стіни і аж підскочив). W kierunku Małego Księcia wyciągała się jedna z tych żółtych żmij (у напрямку Маленького принца витягувалася одна з тих жовтих гадюк), których jad zabija w ciągu trzydziestu sekund (яд яких вбиває протягом тридцяти секунд). Podbiegłem, szukając rewolweru w kieszeni (я підбіг, шукаючи револьвер у кишені), lecz na odgłos mych kroków żmija wolno osunęła się na piasek (але на звук моїх кроків гадюка повільно спустилася на пісок) i nie spiesząc, jak zamierający strumień wody (і не поспішаючи, як замираючий струмок води), z metalicznym chrzęstem wśliznęła się między kamienie (з металічним скреготом сковзнула між камінням). Doskoczyłem do muru i chwyciłem w ramiona Małego Księcia, bladego jak śnieg (я підскочив до стіни і схопив на руки Маленького принца, блідого як сніг).
– Co to za historia (що це за історія)? Rozmawiasz teraz ze żmijami (ти тепер розмовляєш з гадюками)?
- Spuściłem wzrok do podnóża muru i aż podskoczyłem. W kierunku Małego Księcia wyciągała się jedna z tych żółtych żmij, których jad zabija w ciągu trzydziestu sekund. Podbiegłem, szukając rewolweru w kieszeni, lecz na odgłos mych kroków żmija wolno osunęła się na piasek i nie spiesząc, jak zamierający strumień wody, z metalicznym chrzęstem wśliznęła się między kamienie. Doskoczyłem do muru i chwyciłem w ramiona Małego Księcia, bladego jak śnieg.
– Cóż to za historia? Rozmawiasz teraz ze żmijami?
Zdjąłem z jego szyi złoty szalik (я зняв з його шиї золотий шарфик). Zwilżyłem mu skronie i napoiłem go (зволожив=змочив йому скроні і напоїв його). Nie śmiałem go o nic pytać (я не наважувався його ні про що запитувати). Popatrzył na mnie z powagą i objął mnie ramionami (він подивився на мене з повагою і обійняв мене руками). Czułem bicie jego serca (я відчував биття його серця), tętniącego podobnie jak serce zranionego ptaka (пульсуючого подібно як серце пораненої птиці). Powiedział (він сказав):
– Jestem zadowolony, że udało ci się naprawić samolot (я задоволений=радий, що тобі вдалося відремонтувати літак). Będziesz mógł powrócić do siebie (ти зможеш повернутися до себе).
– Skąd wiesz (звідки ти знаєш)?
Właśnie miałem zamiar mu powiedzieć (я саме мав намір=хотів йому сказати), że mimo wszystko udało mi się naprawić motor (що, незважаючи ні на що, мені вдалося відремонтувати двигун). Nie odpowiedział na moje pytanie, lecz rzekł (він не відповів на моє запитання, але сказав):
– Ja także dzisiaj wracam do siebie (я також сьогодні повертаюсь до себе)… – A po chwili, pełen smutku, ciągnął (а через хвилину, повний смутку, продовжував): – To znacznie dalej (це значно далі)… i znacznie trudniej (і значно важче)…
- Zdjąłem z jego szyi złoty szalik. Zwilżyłem mu skronie i napoiłem go. Nie śmiałem go o nic pytać. Popatrzył na mnie z powagą i objął mnie ramionami. Czułem bicie jego serca, tętniącego podobnie jak serce zranionego ptaka. Powiedział:
– Jestem zadowolony, że udało ci się naprawić samolot. Będziesz mógł powrócić do siebie.
– Skąd wiesz?
Właśnie miałem zamiar mu powiedzieć, że mimo wszystko udało mi się naprawić motor. Nie odpowiedział na moje pytanie, lecz rzekł:
– Ja także dzisiaj wracam do siebie… – A po chwili, pełen smutku, ciągnął: – To znacznie dalej… i znacznie trudniej…
Czułem, że dzieje się coś niezwykłego (я відчував, що відбувається щось надзвичайне). Ściskałem go mocno w ramionach (я міцно тримав його на руках), lecz mimo to wydawało mi się, że zsuwa się pionowo w przepaść (але незважаючи на це, здавалося мені, що він зсувається=ковзає вертикально у прірву), z której nie będę mógł go wyciągnąć (з якої я не зможу його витягнути)… Wzrok miał poważny, zagubiony w dali (погляд у нього був серйозний, загублений удалині).
– Mam twojego baranka (у мене твій баранець). I mam skrzynkę dla niego (і ящик для нього)… I mam kaganiec (і намордник)…
Uśmiechnął się smutno (він сумно посміхнувся). Długo czekałem (я довго чекав). Wyczuwałem, że powoli ożywia się (я відчував, що він повільно=потроху оживає).
– Mały przyjacielu, bałeś się (маленький друже, ти боявся)…
Bał się, na pewno (звісно він боявся). Zaśmiał się cichutko (він засміявся тихенько):
– Dzisiejszego wieczoru będę się bał znacznie bardziej (сьогоднішнім вечором я буду боятися значно більше)…
- Czułem, że dzieje się coś niezwykłego. Ściskałem go mocno w ramionach, lecz mimo to wydawało mi się, że zsuwa się pionowo w przepaść, z której nie będę mógł go wyciągnąć… Wzrok miał poważny, zagubiony w dali.
– Mam twojego baranka. I mam skrzynkę dla niego… I mam kaganiec…
Uśmiechnął się smutno. Długo czekałem. Wyczuwałem, że powoli ożywia się.
– Mały przyjacielu, bałeś się…
Bał się, na pewno. Zaśmiał się cichutko:
– Dzisiejszego wieczoru będę się bał znacznie bardziej…
I znowu zmroziło mnie przeczucie czegoś nieodwołalnego (і знову мене охопило передчуття чогось невідворотного). Nie słyszeć więcej jego śmiechu – ta myśl mnie zadręczała (не чути більше його сміху – ця думка мене мучила). Ten śmiech był dla mnie jak studnia na pustyni (цей сміх був для мене як колодязь на пустелі).
– Mały przyjacielu, chcę usłyszeć twój śmiech (друже, я хочу почути твій сміх)…
Odpowiedział (він відповів):
– Tej nocy mija rok (цієї ночі минає рік). Moja gwiazda znajdzie się dokładnie nad miejscem, gdzie spadłem rok temu (моя зірка знайдеться=опиниться точно над місцем, де я впав рік тому)…
– Mały przyjacielu, prawda, to był tylko zły sen o żmii (друже, правда, це був лише поганий=недобрий сон про гадюку), o spotkaniu i o gwieździe (про зустріч і про зірку)…
- I znowu zmroziło mnie przeczucie czegoś nieodwołalnego. Nie słyszeć więcej jego śmiechu – ta myśl mnie zadręczała. Ten śmiech był dla mnie jak studnia na pustyni.
– Mały przyjacielu, chcę usłyszeć twój śmiech…
Odpowiedział:
– Tej nocy mija rok. Moja gwiazda znajdzie się dokładnie nad miejscem, gdzie spadłem rok temu…
– Mały przyjacielu, prawda, to był tylko zły sen o żmii, o spotkaniu i o gwieździe…
Nie odpowiedział na moje pytanie (він не відповів на моє запитання).
– Tego, co najważniejsze, okiem zobaczyć nie można (того, що найважливіше, очима побачити не можна)…
– Oczywiście (звісно).
– To samo jest z kwiatem (те саме з квіткою). Jeśli kochasz kwiat, który znajduje się na jednej z gwiazd (якщо любиш квітку, яка знаходиться на одній з зірок), jakże przyjemnie jest patrzeć w niebo (як же приємно дивитися на небо). Wszystkie gwiazdy są ukwiecone (всі зірки – квітучі=розквітають)…
– Oczywiście (звісно)…
- Nie odpowiedział na moje pytanie.
– Tego, co najważniejsze, okiem zobaczyć nie można…
– Oczywiście.
– To samo jest z kwiatem. Jeśli kochasz kwiat, który znajduje się na jednej z gwiazd, jakże przyjemnie jest patrzeć w niebo. Wszystkie gwiazdy są ukwiecone…
– Oczywiście…
– To samo z wodą (те саме з водою). Ta, której dałeś mi się napić, była jak muzyka (та, якою ти дав мені напитися, була як музика). Z powodu bloku i liny (через блок і мотузку)… Przypominasz sobie (пригадуєш собі)… była tak dobra (вона була така добра)…
– Oczywiście (звісно).
– Nocą będziesz oglądać gwiazdy (вночі будеш дивитися на зірки). Moja jest zbyt mała, abym mógł pokazać ci, gdzie jest (моя занадто маленька, щоб я міг показати тобі, де вона). To lepiej (це краще). Moja gwiazda będzie dla ciebie jedną spośród wielu gwiazd (моя зірка буде для тебе однією серед багатьох зірок)… Dlatego przyjemnie ci będzie patrzeć na gwiazdy (тому приємно тобі буде дивитися на зірки). Każda z nich będzie twoim przyjacielem (кожна з них буде твоїм другом). Chcę ci zrobić prezent (я хочу зробити тобі подарунок).
Zaśmiał się znowu (він знову засміявся).
- – To samo z wodą. Ta, której dałeś mi się napić, była jak muzyka. Z powodu bloku i liny… Przypominasz sobie… była tak dobra…
– Oczywiście.
– Nocą będziesz oglądać gwiazdy. Moja jest zbyt mała, abym mógł pokazać ci, gdzie jest. To lepiej. Moja gwiazda będzie dla ciebie jedną spośród wielu gwiazd… Dlatego przyjemnie ci będzie patrzeć na gwiazdy. Każda z nich będzie twoim przyjacielem. Chcę ci zrobić prezent.
Zaśmiał się znowu.
– Mały przyjacielu (маленький друже)! Mały przyjacielu, twój śmiech sprawia mi tyle radości (маленький друже, твій сміх робить мені стільки радості)!
– To właśnie będzie mój prezent (це саме буде мій подарунок)… W zamian za wodę (натомість за воду)…
– Nie rozumiem (я не розумію)…
– Gwiazdy dla ludzi mają różne znaczenie (зірки для людей мають різне значення). Dla tych, którzy podróżują, są drogowskazami (для тих, хто подорожує, вони покажчики дороги). Dla innych są tylko małymi światełkami (для інших вони лише маленькі вогники). Dla uczonych są zagadnieniami (для вчених – це питання=задачі). Dla mego Bankiera są złotem (для мого Банкіра – це золото). Lecz wszystkie te gwiazdy milczą (але всі ці зірки мовчать). Ty będziesz miał takie gwiazdy, jakich nie ma nikt (у тебе будуть такі зірки, яких немає ні в кого).
– Co chcesz przez to powiedzieć (що ти хочеш цим сказати)?
- – Mały przyjacielu! Mały przyjacielu, twój śmiech sprawia mi tyle radości!
– To właśnie będzie mój prezent… W zamian za wodę…
– Nie rozumiem…
– Gwiazdy dla ludzi mają różne znaczenie. Dla tych, którzy podróżują, są drogowskazami. Dla innych są tylko małymi światełkami. Dla uczonych są zagadnieniami. Dla mego Bankiera są złotem. Lecz wszystkie te gwiazdy milczą. Ty będziesz miał takie gwiazdy, jakich nie ma nikt.
– Co chcesz przez to powiedzieć?
– Gdy popatrzysz nocą w niebo (коли ти подивишся на небо вночі), wszystkie gwiazdy będą się śmiały do ciebie (всі зірки будуть сміятися тобі), ponieważ ja będę mieszkał i śmiał się na jednej z nich (тому що я буду жити і сміятися на одній з них). Twoje gwiazdy będą się śmiały (твої зірки будуть сміятися).
I zaśmiał się znowu (і він знову засміявся).
– A gdy się pocieszysz (zawsze się w końcu pocieszamy) (а коли ти втішишся (ми завжди в кінці кінців втішаємося)), będziesz zadowolony z tego, że mnie znałeś (ти будеш задоволений=радий від того, що ти мене знав). Będziesz zawsze mym przyjacielem (ти будеш завжди моїм другом). Będziesz miał ochotę śmiać się ze mną (будеш хотіти сміятися зі мною). Będziesz od czasu do czasu otwierał okno (ти будеш час від часу відкривати вікно) – ot, tak sobie, dla przyjemności (просто так, для задоволення). Twoich przyjaciół zdziwi to, że śmiejesz się, patrząc na gwiazdy (твоїх друзів здивує те, що ти смієшся, дивлячись на зірки). Wtedy im powiesz (тоді ти їм скажеш): “Gwiazdy zawsze pobudzają mnie do śmiechu” («зірки завжди спонукають мене до сміху»). Pomyślą, że zwariowałeś (вони подумають, що ти збожеволів; wariat – божевільний). Zrobiłem ci brzydki figiel (я зробив тобі поганий жарт).
- – Gdy popatrzysz nocą w niebo, wszystkie gwiazdy będą się śmiały do ciebie, ponieważ ja będę mieszkał i śmiał się na jednej z nich. Twoje gwiazdy będą się śmiały.
I zaśmiał się znowu.
– A gdy się pocieszysz (zawsze się w końcu pocieszamy), będziesz zadowolony z tego, że mnie znałeś. Będziesz zawsze mym przyjacielem. Będziesz miał ochotę śmiać się ze mną. Będziesz od czasu do czasu otwierał okno – ot, tak sobie, dla przyjemności. Twoich przyjaciół zdziwi to, że śmiejesz się, patrząc na gwiazdy. Wtedy im powiesz: “Gwiazdy zawsze pobudzają mnie do śmiechu”. Pomyślą, że zwariowałeś. Zrobiłem ci brzydki figiel.
I znowu się zaśmiał.
I znowu się zaśmiał (і знову він засміявся).
– Ta tak, jakbym ci dał zamiast gwiazd mnóstwo małych dzwoneczków (так, ніби я дав тобі замість зірок безліч маленьких дзвіночків), które potrafią się śmiać (які можуть сміятися).
Śmiał się ciągle (він сміявся постійно). Po chwili spoważniał (через хвилину став серйозним).
– Tej nocy (цієї ночі)… wiesz (знаєш)… nie przychodź (не приходь)…
– Nie opuszczę cię (я не залишу тебе).
– Będę robił wrażenie cierpiącego (я буду робити враження страждаючого)… będę wyglądał tak, jakbym umierał (буду виглядати так, ніби помираю). O, tak (о, так)! Nie przychodź patrzeć na to, nie warto (не приходь дивитися на це, не варто).
– Nie opuszczę cię (я не залишу тебе).
Zaniepokoił się (він занепокоївся).
- – Ta tak, jakbym ci dał zamiast gwiazd mnóstwo małych dzwoneczków, które potrafią się śmiać.
Śmiał się ciągle. Po chwili spoważniał.
– Tej nocy… wiesz… nie przychodź…
– Nie opuszczę cię.
– Będę robił wrażenie cierpiącego… będę wyglądał tak, jakbym umierał. O, tak! Nie przychodź patrzeć na to, nie warto.
– Nie opuszczę cię.
Zaniepokoił się.
– Mówię ci to także (я кажу тобі це також)… z powodu żmii (через гадюку). Nie chcę, żeby cię ukąsiła (я не хочу, щоб вона тебе вкусила). Żmije są złośliwe (гадюки злі). Mogą ugryźć dla przyjemności (можуть вкусити для задоволення).
– Nie opuszczę cię (я не залишу тебе).
Jakaś myśl uspokoiła go (якась думка заспокоїла його).
– Co prawda żmija nie ma dostatecznej ilości trucizny (правда гадюка не має достатньої кількості отрути), aby ugryźć drugi raz (щоб вкусити вдруге)…
Tej nocy nie zauważyłem, kiedy wyruszył w drogę (тієї ночі я не помітив, коли він вирушив у дорогу). Wymknął się bezszelestnie (він вислизнув безшумно). Gdy udało mi się go dogonić (коли мені вдалося його догнати), szedł zdecydowanym krokiem (він ішов рішучим кроком). Powiedział mi tylko (він сказав мені лише):
– Ach, jesteś tu (ах, ти тут)…
- – Mówię ci to także… z powodu żmii. Nie chcę, żeby cię ukąsiła. Żmije są złośliwe. Mogą ugryźć dla przyjemności.
– Nie opuszczę cię.
Jakaś myśl uspokoiła go.
– Co prawda żmija nie ma dostatecznej ilości trucizny, aby ugryźć drugi raz…
Tej nocy nie zauważyłem, kiedy wyruszył w drogę. Wymknął się bezszelestnie. Gdy udało mi się go dogonić, szedł zdecydowanym krokiem. Powiedział mi tylko:
– Ach, jesteś tu…
Wziął mnie za rękę (він взяв мене за руку). Jeszcze się niepokoił (він ще турбувався):
– Nie masz racji (ти не прав=дарма ти прийшов). Będzie ci przykro (тобі буде неприємно=буде шкода). Będę robić wrażenie umarłego (я буду робити=створювати враження померлого), a to nie będzie prawda (а це не буде правда).
Milczałem (я мовчав).
– Rozumiesz (розумієш). To bardzo daleko (це дуже далеко). Nie mogę zabrać ze sobą tego ciała (я не можу взяти з собою цього тіла). Jest za ciężkie (воно занадто важке).
Milczałem (я мовчав).
– To będzie jak stara, porzucona łupina (це буде як стара, скинута шкаралупа).
W starych łupinach nie ma nic strasznego (у старих шкаралупах немає нічого страшного).
Milczałem (я мовчав).
- Wziął mnie za rękę. Jeszcze się niepokoił:
– Nie masz racji. Będzie ci przykro. Będę robić wrażenie umarłego, a to nie będzie prawda.
Milczałem.
– Rozumiesz. To bardzo daleko. Nie mogę zabrać ze sobą tego ciała. Jest za ciężkie.
Milczałem.
– To będzie jak stara, porzucona łupina.W starych łupinach nie ma nic strasznego.
Milczałem.
Powoli się zniechęcał (повільно=потроху він втрачав бажання; тут – присутність духу, хоробрість). Lecz zrobił jeszcze wysiłek (але він зробив ще зусилля):
– To będzie ładnie (це буде гарно=славно). Ja też będę patrzeć na gwiazdy (я теж буду дивитися на зірки). Wszystkie gwiazdy będą studniami z zardzewiałym blokiem (всі зірки будуть колодязями з іржавими блоками). Wszystkie gwiazdy dadzą mi pić (всі зірки дадуть мені пити).
Milczałem (я мовчав).
– To będzie takie zabawne (це буде так весело). Ty będziesz miał pięćset milionów dzwoneczków (ти будеш мати п’ятсот мільйонів дзвіночків), a ja pięćset milionów studni (а я п’ятсот мільйонів колодязів)…
I nagle urwał, ponieważ się rozpłakał (і раптом він обірвався, тому що заплакав)…
– To tu (це тут). Pójdę sam jeden krok naprzód (я піду сам, один крок вперед).
Usiadł jednak, ponieważ bał się (присів однак, тому що боявся). Powiedział jeszcze (він сказав ще):
– Wiesz (знаєш)… moja róża (моя роза)… jestem za nią odpowiedzialny (я за неї відповідальний). A ona jest taka słaba (а вона така слабка). I taka naiwna (і така наївна). Ma cztery nic niewarte kolce dla obrony przed całym światem (у неї є чотири нічого не варті шипи для захисту перед усім світом).
- Powoli się zniechęcał. Lecz zrobił jeszcze wysiłek:
– To będzie ładnie. Ja też będę patrzeć na gwiazdy. Wszystkie gwiazdy będą studniami z zardzewiałym blokiem, Wszystkie gwiazdy dadzą mi pić.
Milczałem.
– To będzie takie zabawne. Ty będziesz miał pięćset milionów dzwoneczków, a ja pięćset milionów studni…
I nagle urwał, ponieważ się rozpłakał…
– To tu. Pójdę sam jeden krok naprzód.
Usiadł jednak, ponieważ bał się. Powiedział jeszcze:
– Wiesz… moja róża… jestem za nią odpowiedzialny. A ona jest taka słaba. I taka naiwna. Ma cztery nic niewarte kolce dla obrony przed całym światem.
Usiadłem, nie mogłem utrzymać się na nogach (я сів, я не міг утриматися на ногах).
– Tak (так)… to wszystko (це все)… – powiedział (сказав він).
Wahał się jeszcze chwilę, później wstał (він коливався ще хвилину, потім встав). Zrobił krok (зробив крок). Nie mogłem się poruszyć (я не міг пошевелитися).
Żółta błyskawica mignęła koło jego nogi (жовта блискавка майнула навколо його ноги). Chwilę stał nieruchomo (хвилину він стояв нерухомо). Nie krzyczał (він не кричав). Osunął się powoli, jak pada drzewo (він повільно осів, як падає дерево). Piasek stłumił nawet odgłos upadku (пісок заглушив навіть звук=шум падіння).
- Usiadłem, nie mogłem utrzymać się na nogach.
– Tak… to wszystko… – powiedział.
Wahał się jeszcze chwilę, później wstał. Zrobił krok. Nie mogłem się poruszyć.
Żółta błyskawica mignęła koło jego nogi. Chwilę stał nieruchomo. Nie krzyczał. Osunął się powoli, jak pada drzewo. Piasek stłumił nawet odgłos upadku.
Аудіозапис двадцятого шостого розділу казки
Ваша Катерина Лук’янова, автор блогу про польську мову ProPolski.com, Testy.ProPolski, Kursy.ProPolski.com та сайту insidePL.com
Якщо матеріал був цікавий та корисний, я буду рада підтримці моїх проектів 🙂
Як ще підтримати блог ProPolski
