Зміст:
- Базові підручники польської мови для початківців - 24 Березня 2024
- Карлсон польською мовою, розділ 8, читання казки + розбір - 12 Березня 2024
- Карлсон польською мовою, розділ 7, читання казки + розбір - 12 Березня 2024
Останнє оновлення 20 Лютого 2024
переклад українською методом Франка: К. Лук’янової
Маленький принц польською методом Франка, 24 розділ
Było to ósmego dnia na pustyni (це було на восьмий день у пустелі), licząc od zepsucia się motoru (відраховуючи від поломки мотора). Wysłuchałem opowiadania o Kupcu, pijąc ostatnie krople zapasu wody (я вислухав розповіді про Торговця, допиваючи останні краплі запасу води).
Читайте також: Дівчинка з сірниками польською за методом Франка
– Twoje wspomnienia są bardzo ładne (твої спогади дуже гарні) – powiedziałem Małemu Księciu (сказав я Маленькому принцу) – lecz nie naprawiłem jeszcze samolotu (але я ще не відремонтував літак), nie mam nic do picia (не маю нічого пити)… I ja także byłbym szczęśliwy bardzo (і я також був би дуже щасливий), gdybym mógł powoli udać się w kierunku studni (якби я міг повільно вирушити в сторону колодязя).
- Było to ósmego dnia na pustyni, licząc od zepsucia się motoru. Wysłuchałem opowiadania o Kupcu, pijąc ostatnie krople zapasu wody.
– Twoje wspomnienia są bardzo ładne – powiedziałem Małemu Księciu – lecz nie naprawiłem jeszcze samolotu, nie mam nic do picia… I ja także byłbym szczęśliwy bardzo, gdybym mógł powoli udać się w kierunku studni.
– Mój przyjaciel lis powiedział (мій друг лис сказав)…
– Mój maleńki, nie chodzi już o lisa (мій маленький, мова вже не про лиса)…
– Dlaczego (чому)?
– Ponieważ umrzemy z pragnienia (тому що ми помремо від спраги)…
Nie zrozumiał mej myśli i powiedział (він не зрозумів моєї думки і сказав):
– Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela (навіть перед обличчям смерті приємно мати усвідомлення того, що маєш друга). Bardzo się cieszę, że miałem przyjaciela-lisa (я дуже радий, що у мене був друг-лис).
- – Mój przyjaciel lis powiedział…
– Mój maleńki, nie chodzi już o lisa…
– Dlaczego?
– Ponieważ umrzemy z pragnienia…
Nie zrozumiał mej myśli i powiedział:
– Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela. Bardzo się cieszę, że miałem przyjaciela-lisa.
“Nie docenia niebezpieczeństwa – pomyślałem (він не цінить = не розуміє небезпеки – подумав я). Nigdy nie odczuwa głodu ani pragnienia (він ніколи не відчуває голоду чи спраги). Wystarcza mu trochę słońca (йому вистачає трохи сонця).”
Popatrzył na mnie i odpowiedział na moją myśl (він подивився на мене і відповів на мою думку).
– Mnie także chce się pić (мені також хочеться пити)… Poszukajmy studni (давайте шукати колодязь)…
Zrobiłem gest zniechęcenia (я зробив жест розчарування): szukanie studni na olbrzymiej pustyni jest absurdem (шукати колодязь на величезній пустелі – абсурд). Mimo to udaliśmy się w drogę (але ми вирушили в дорогу). Gdyśmy tak szli godzinami, milcząc, noc zapadła i gwiazdy zabłysły (коли ми так ішли годинами, мовчки, настала ніч і засяяли зірки). Widziałem je jakby we śnie (я бачив їх ніби уві сні) – miałem gorączkę z pragnienia (у мене була лихоманка від спраги). Słowa Małego Księcia tańczyły mi w pamięci (слова Маленького принца танцювали в моїй пам’яті).
- “Nie docenia niebezpieczeństwa – pomyślałem. – Nigdy nie odczuwa głodu ani pragnienia. Wystarcza mu trochę słońca.”
Popatrzył na mnie i odpowiedział na moją myśl.
– Mnie także chce się pić… Poszukajmy studni…
Zrobiłem gest zniechęcenia: szukanie studni na olbrzymiej pustyni jest absurdem. Mimo to udaliśmy się w drogę. Gdyśmy tak szli godzinami, milcząc, noc zapadła i gwiazdy zabłysły. Widziałem je jakby we śnie – miałem gorączkę z pragnienia. Słowa Małego Księcia tańczyły mi w pamięci.
– Więc ty takze odczuwasz pragnienie (отже ти також відчуваєш спрагу)? – spytałem go (запитав я його).
Nie odpowiedział mi na pytanie (він не відповів мені на питання). Po prostu rzekł (він просто сказав):
– Woda może także przynieść korzyść sercu (вода може також принести користь серцю)…
Nie zrozumiałem odpowiedzi (я не зрозумів відповіді), lecz mimo to zamilkłem (але, незважаючи на це, я замовк). Wiedziałem dobrze, że nie należy zadawać mu pytań (я добре знав, що не слід ставити йому питань). Był zmęczony (він був виснажений=він втомився). Usiadł (він сів). Usiadłem obok niego (я сів поруч з ним). Po chwili milczenia powiedział jeszcze (після хвилини мовчання він сказав ще):
- – Więc ty także odczuwasz pragnienie? – spytałem go.
Nie odpowiedział mi na pytanie. Po prostu rzekł”
– Woda może także przynieść korzyść sercu…
Nie zrozumiałem odpowiedzi, lecz mimo to zamilkłem. Wiedziałem dobrze, że nie należy zadawać mu pytań. Był zmęczony. Usiadł. Usiadłem obok niego. Po chwili milczenia powiedział jeszcze:
– Gwiazdy są piękne, ponieważ na jednej z nich istnieje kwiat, którego nie widać (зірки красиві, тому що на одній з них існує=є квітка, якої не видно)…
Odpowiedziałem (я відповів): – Oczywiście – i w milczeniu patrzyłem na wydmy piasku w poświacie księżyca (звісно – і в мовчанні дивився на дюни в світлі місяця).
– Pustynia jest piękna – dorzucił (пустеля красива, – додав він).
To prawda (це правда). Zawsze kochałem pustynię (я завжди любив пустелю). Można usiąść na wydmie (можна сісти на дюні). Nic nie widać (нічого не видно). Nic nie słychać (нічого не чути). Ale mimo to coś promieniuje w ciszy (але незважаючи на це, щось випромінюється в тиші)…
– Pustynię upiększa to – powiedział Mały Książę – że gdzieś w sobie kryje studnię (пустелю прикрашає те, – сказав Маленький принц, – що десь у собі вона приховує колодязь)…
- – Gwiazdy są piękne, ponieważ na jednej z nich istnieje kwiat, którego nie widać…
Odpowiedziałem: – Oczywiście – i w milczeniu patrzyłem na wydmy piasku w poświacie księżyca.
– Pustynia jest piękna – dorzucił.
To prawda. Zawsze kochałem pustynię. Można usiąść na wydmie. Nic nie widać. Nic nie słychać. Ale mimo to coś promieniuje w ciszy…
– Pustynię upiększa to – powiedział Mały Książę – że gdzieś w sobie kryje studnię…
Nagle ze zdziwieniem zrozumiałem to tajemnicze promieniowanie piasku (раптом з подивом я зрозумів це таємниче випромінювання=світіння піску). Gdy byłem małym chłopcem (коли я був маленьким хлопчиком), mieszkałem w starym domu (я жив у старому будинку), do którego przywiązana była legenda o ukrytym skarbie (з яким була пов’язана легенда про схований скарб). Oczywiście nikt skarbu nie znalazł (звісно ніхто скарбу не знайшов), a może nawet nie szukał go (а може навіть не шукав його). Lecz on rzucał czar na dom (але він кидав чари на дім=робив його чарівним, зачарованим). Mój dom ukrywał w sobie tajemnicę (мій дім приховував у собі таємницю)…
– Tak – powiedziałem Małemu Księciu – to, co upiększa dom czy gwiazdy, czy pustynie jest niewidzialne (так, – сказав я Маленькому принцу, – те, що прикрашає дім або зірки, або пустелю – невидиме).
– Jestem zadowolony – powiedział – że zgadzasz się z moim lisem (я задоволений, – сказав він, – що ти згоден з моїм лисом).
- Nagle ze zdziwieniem zrozumiałem to tajemnicze promieniowanie piasku. Gdy byłem małym chłopcem, mieszkałem w starym domu, do którego przywiązana była legenda o ukrytym skarbie. Oczywiście nikt skarbu nie znalazł, a może nawet nie szukał go. Lecz on rzucał czar na dom. Mój dom ukrywał w sobie tajemnicę…
– Tak – powiedziałem Małemu Księciu – to, co upiększa dom czy gwiazdy, czy pustynie jest niewidzialne.
– Jestem zadowolony – powiedział – że zgadzasz się z moim lisem.
Ponieważ Mały Książę był senny (оскільки Маленький принц був сонний), wziąłem go na ręce i poszedłem dalej (я взяв його на руки і пішов далі). Byłem wzruszony (я був зворушений). Wydawało mi się, że niosę kruchy skarb (мені здавалося, що я несу крихкий скарб). Wydawało mi się nawet, że na Ziemi nie istnieje nic bardziej nietrwałego (мені навіть здавалося, що на Землі немає нічого більш нетривалого). W świetle księżyca patrzyłem na blade czoło (в світлі місяця я дивився на бліде чоло), na zamknięte oczy (на закриті очі), na pukle włosów poruszane wiatrem (на пасма волосся, колихані вітром) i mówiłem sobie, że to, co widzę, jest tylko zewnętrzną powłoką (і казав собі, що те, що я бачу, лише зовнішня оболонка). Najważniejsze jest niewidoczne (найважливіше – невидиме).
- Ponieważ Mały Książę był senny, wziąłem go na ręce i poszedłem dalej. Byłem wzruszony. Wydawało mi się, że niosę kruchy skarb. Wydawało mi się nawet, że na Ziemi nie istnieje nic bardziej nietrwałego. W świetle księżyca patrzyłem na blade czoło, na zamknięte oczy, na pukle włosów poruszane wiatrem i mówiłem sobie, że to, co widzę, jest tylko zewnętrzną powłoką. Najważniejsze jest niewidoczne.
Ponieważ półotwarte wargi uśmiechały się leciutko, powiedziałem sobie jeszcze (оскільки напіввідкриті губи ледь усміхалися, я сказав собі ще): “To, co mnie wzrusza najmocniej w tym małym śpiącym królewiczu (те, що мене торкає найбільше у цьому маленькому сплячому королевичі), to jego wierność dla kwiatu (це його вірність квітці), to obraz róży, który świeci w nim jak płomień lampy nawet podczas snu (це образ троянди, який світить у ньому як полум’я лампи, навіть під час сну)”. I wydał mi się jeszcze bardziej kruchy (і здався він мені ще більш крихким). Byle podmuch wiatru może zgasić lampę – trzeba dobrze uważać (будь-який порив вітру може погасити лампу – потрібно бути дуже уважним). I tak idąc, o świcie odnalazłem studnię (і так ідучи, на світанку я знайшов колодязь).
- Ponieważ półotwarte wargi uśmiechały się leciutko, powiedziałem sobie jeszcze: “To, co mnie wzrusza najmocniej w tym małym śpiącym królewiczu, to jego wierność dla kwiatu, to obraz róży, który świeci w nim jak płomień lampy nawet podczas snu”. I wydał mi się jeszcze bardziej kruchy. Byle podmuch wiatru może zgasić lampę – trzeba dobrze uważać. I tak idąc, o świcie odnalazłem studnię.
Аудіозапис двадцятого четвертого розділу казки
Ваша Катерина Лук’янова, автор блогу про польську мову ProPolski.com, Testy.ProPolski, Kursy.ProPolski.com та сайту insidePL.com
Якщо матеріал був цікавий та корисний, я буду рада підтримці моїх проектів 🙂
Як ще підтримати блог ProPolski
